Relaxen op zn Saramacaans
Door: Lidewij
Blijf op de hoogte en volg Lidewij
22 Juni 2008 | Suriname, Paramaribo
op vrijdagmiddag vertrokken Leontien, Carmen,Bas en ik naar de stad om te genieten van de oranjegekte rondom het EK! De volgende morgen zijn Leontien en ik op weg gegaan naar het binnenland. We hebben een busje gepakt naar Atjoni om vanuit daar een bootje richting Gunsi te regelen. Het busritje was een ervaring op zich, een busje geschikt voor max tien personen werd naast ons, nog vol gestopt met veertien (!!) grote rasta mannen! bedenk je dat de weg er naar toe een grote hobbel weg is van Bauxiet. Wel erg gezellig, nog voor tienen werden de flessen rum en de 'pretsigaren'te voorschijn gehaald. voor ons nog wat vroeg, maar we hebben vol beondering het mogen aanschouwen. Eenmaal op Atjoni een bootje naar Gunsi genomen, niet lang daarna waren we op plek van bestemming. Een klein dorpje, 80- 100 inwoners, wij als enige toerist op dat moment werden als welkome gasten warm onthaald. we kregen een klein hutje, met een balkonnetje die op de rivier uitkeek, waar we twee nachten heerlijk hebben geslapen.
electiriciteit was er aanwezig, stromend water niet, dus de volgende ochtend hebben we gebaad in de rivier. Achteraf niet echt een succes, aangezien we die middag zagen wat er allemaal nog meer in die rivier gebeurt! (details zal ik besparen) 's middags zijn we door onze nieuwe vrienden Kwami en Bert meegenomen naar het dorp verderop, New Arora, waar we vaderdag hebben gevierd. We kregen door de vrouwen een panghi aan, hebben de voetbalwedstrijd gekeken en wat rondgewandeld in het dorp. Aan het eind van de dag is er heerlijk voor ons gekookt en hebben we samen met Kwami en een Amerikaanse jongen, Nate, die al een jaar in Gunsi werkt, een spelletje gedaan. de volgende morgen zijn we door naar Jaw jaw gevaren, weer een hele andere sfeer. Het dorpje is iets groter, de levensstijl is te vergelijken; primief, met weinig middelen, maar wel een heerlijk en ontspannen leven. Toch onvoorstelbaar dat je in een paar uur tijd in zo'n totaal andere wereld zit, en dat in hetzelfde land! geweldige ervaring. Op jaw jaw hebben we het gespresteerd om alleen wat om ons heen te kijken en te genieten van het uitzicht. Wat een ontzettend mooie omgeving! De nacht hebben we overleefd ondanks de vele enge beesten om ons heen. Op de terugreis vestigden we een nieuw record, dit keer zaten we namelijk met 18 mensen in een busje.. eenmaal weer in de stad konden we net op tijd aanschuiven bij de voetbalwedstrijd Nl- Roemenie. De volgende morgen weer terug geraced naar Nickerie want die middag zat het werk al op me te wachten..
Nu nog twee maanden bikkelen, en ondertussen nog proberen te genieten.. de tijd gaat nu zo snel! over anderhalve week komen mijn ouders aan in Suriname, met hen ga ik het volgende avontuur beleven!! liefs
electiriciteit was er aanwezig, stromend water niet, dus de volgende ochtend hebben we gebaad in de rivier. Achteraf niet echt een succes, aangezien we die middag zagen wat er allemaal nog meer in die rivier gebeurt! (details zal ik besparen) 's middags zijn we door onze nieuwe vrienden Kwami en Bert meegenomen naar het dorp verderop, New Arora, waar we vaderdag hebben gevierd. We kregen door de vrouwen een panghi aan, hebben de voetbalwedstrijd gekeken en wat rondgewandeld in het dorp. Aan het eind van de dag is er heerlijk voor ons gekookt en hebben we samen met Kwami en een Amerikaanse jongen, Nate, die al een jaar in Gunsi werkt, een spelletje gedaan. de volgende morgen zijn we door naar Jaw jaw gevaren, weer een hele andere sfeer. Het dorpje is iets groter, de levensstijl is te vergelijken; primief, met weinig middelen, maar wel een heerlijk en ontspannen leven. Toch onvoorstelbaar dat je in een paar uur tijd in zo'n totaal andere wereld zit, en dat in hetzelfde land! geweldige ervaring. Op jaw jaw hebben we het gespresteerd om alleen wat om ons heen te kijken en te genieten van het uitzicht. Wat een ontzettend mooie omgeving! De nacht hebben we overleefd ondanks de vele enge beesten om ons heen. Op de terugreis vestigden we een nieuw record, dit keer zaten we namelijk met 18 mensen in een busje.. eenmaal weer in de stad konden we net op tijd aanschuiven bij de voetbalwedstrijd Nl- Roemenie. De volgende morgen weer terug geraced naar Nickerie want die middag zat het werk al op me te wachten..
Nu nog twee maanden bikkelen, en ondertussen nog proberen te genieten.. de tijd gaat nu zo snel! over anderhalve week komen mijn ouders aan in Suriname, met hen ga ik het volgende avontuur beleven!! liefs
-
23 Juni 2008 - 09:47
Wouter:
Heej Lied,
Mooie foto's!! Ziet er uit als een hele mooie en ontspannen trip! Het doet mij ook echt weer terug verlangen naar suriname... Succes met werken komende tijd! en veel plezier natuurlijk!
X -
23 Juni 2008 - 10:06
Truce:
Lieve Lidewij,
Wat heerlijk je avonturen te lezen. Ik kan daar heerlijk van mee genieten. De tijd gaat nu inderdaad heel snel. Nog even, en je ouders kun je in je armen sluiten. Fijn idee hè! Telkens valt mij op, dat je zo op je tante Ted gaat lijken, de zelfde lach en ogen.(Dat heb je met tantes).
Bij ons gaat het goed, we zitten met zijn allen in de lift. Hoewel het langzaam gaat. Maar toch steeds een stapje voorwaarts.
We groeten je, vanuit ons zomerse Maasland. Liefs van allemaal.
-
23 Juni 2008 - 12:51
Laura:
Hee Lied,
Klinkt goed zeg! En die foto's zien er helemaal fantastisch uit (jaloers op je mooie bruine kleurtje!). Geniet er nog lekker van, voor je het weet zit je in het vliegtuig terug.
Kus Lau
P.S. En niet teveel sportieve dingen doen hé, doe ik ook niet meer... (schaam, schaam haha) -
23 Juli 2008 - 11:07
Truce:
Lieve Lidewij,
Ik weet niet, of ik al op dit bericht gereageerd had, maar daarom voor de zekerheid.
Momenteel zijn je ouders bij je, ook dat moet heerlijk zijn. De tijd gaat nu dubbel vlug.
Wij zijn druk met Kirstens nieuwe huis. Ze krijgt per 1 sept. de sleutel. Het is een oud huis, waar veel in moet gebeuren. De Woningstichting gaat het renoveren. Wij helpen hen met 55 jaar behang aftrekken. Ik kijk weer uit naar je nieuwe berichten.
Liefs van ons allemaal. -
26 Juli 2008 - 14:32
Leks:
Liedje
Waar blijven de mooie verhalen?? luilak ga es schrijven ;) heb je btw nog ff gemaild!
BAAAAI X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
