bezoek in Suriname!!
Door: Lidewij
Blijf op de hoogte en volg Lidewij
29 Juli 2008 | Suriname, Paramaribo
Ik zie tot mijn schrik dat ik al een maand niets van me heb laten horen.. dat betekent dat ik ontzettend veel te vertellen heb. Ik zal proberen in het kort de leukste dingen te vertellen.
Op 1 juli stond Sweetie Sranan op zijn kop, want er werd Kati Koti gevierd;145 jaar geleden werd de slavernij afgeschafd. De hele week stond het land in het teken van feest, eten, drinken en muziek. Zo wordt er ieder jaar een 'miss afiba'verkiezing gehouden. Dit jaar ook in Nickerie. 12 jonge meisjes in klederdracht streden om de 1e plek, als mondige, tempramentvolle dametjes, die hun pleidooi hielden over respect naar ouderen, en het milieu.. mooi om te zien, wel a la suriname, uuuuuren durende show, met net te veel rondes, en veel te laat beginnen.
Op 1 juli natuurlijk naar de stad afgereisd, om daar samen met de suri's te feesten. Want een feestje organiseren kunnen ze hier zeker. overal eten, muziek, gezelligheid en alle culturen door en bij elkaar.. Kunnen wij in Nederland nog een voorbeeld aan nemen.
1 juli was ook de dag dat mijn ouders in Suriname aankwamen!! de hele dag heb ik in spanning gezeten, wanneer ik ze een hele dikke knuffel kon geven in real life.
Op donderdag zijn zij naar Nickerie afgereisd om mijn leven te bewonderen. Voor de mobiliteit een fietsje gehuurd ( lekker op zn hollands) en zo hen door Nickerie geleid. ze hebben een rondleiding in het ziekenhuis gehad, WiNgroep bewonderd, mij op de tennisbaan zien uitsloven, zonsondergang op de zeedijk onder het genot van een Djogo, echte saoto en Nasi rames geproefd, om de roti aan de tafel van huize moboco niet te vergeten..
het bezoek afgesloten met een tripje bigi pan, waar wij van Steffie, onze gids, een bakje Kaaimannenvlees mee kregen. Deze hebben wij s avonds op de bbq gegooid, de 'waterkip'zoals men dat noemt smaakte goed!
na een week zwoegen en uitkijken naar mijn welverdiende week vakantie met mijn ouders, ben ik op vrijdagmiddag naar de stad vertrokken. Een weekend vol relaxmomenten en tot rust komen, want ook al beleef ik de cultuur al vijf maanden, ik moest weer even onthaasten. na dagje strand en luidagje zwembad kon ik er weer tegenaan. We hebben langs de plantages gesfietst, uitgerekend op een dag vol bloedhitte, dus hele lange afstanden zaten er niet in. Eenmaal aangekomen op het idyllisch Frederiksdorp was de hitte snel vergeten. De volgende dag iets meer verkoeling, en dus een iet wat ontspannender tochtje terug. van de ene activiteit in de volgende,
want we vertrokken naar de brwonsberg met een ontzettend enthousiaste en vooral serieuze natuurliefhebber die ons graag ieder aspect van de flora en fauna op de berg wilde tonen.. iet wat fanatiek naar mijn idee van vakantietripje, maar ik weet in ieder geval zeker dat we geen beestje over het hoofd hebben gezien. Veel gewandeld, naar de leo -val en de irene-val, met als hoogtepunt de witikreek, 2.5uur heen en 2.5 klimmend terug, maarr wel klein sprookje op aarde- idee.
met pap en mam een heerlijke tijd gehad, bijgekletst, gezellige etentjes, leuke momenten samen.. kortom, ik vond het super dat ze er waren. Wel na 5 minuten weer doodnormaal, alsof je elkaar gisteren nog gesproken hebt. het afscheid was gemakkelijker dit keer: tot over 6 weken!
eenmaal in Nickerie terug een beetje een stille boel. mijn favo bakravriendinnetjes zijn stuk voor stuk het land uit gedruppeld. Wij 'Gogen' blijven die- hard als harde kern over.
Het wordt nu toch echt afbouwen en afsluiten. Deze week is mijn laatste werkweek met mijn clienten. Vanaf volgende week ben ik nog druk mijn gevalsbeschrijvingen aan het maken, maar zie ik geen clienten meer, en ztten mijn werkzaamheden er officieel op. Nu de laatste maand aanbreekt probeer ik ook nog zoveel mogelijk te genieten van het heerlijke leven in de tropen. Want ondanks alle beperkingen die ik tegen kom in het land, ondanks het kleine wereldje in Nickerie, ondanks de verre afstand van mijn vrienden en familie,ondanks de vele vanzelfsprekende Nederlandse dingen waar ik naar verlang(lees: melk,salades,meergranenbrood,fatsoenlijke kledingzaken, amsterdam, pizza, dom bankhangen etc etc) zal ik mijn leventje gaan missen wat ik in een half jaar heb weten op te bouwen, in een klimaat waar je altijd buiten kunt leven, in een land waar mensen niet boven op elkaar leven, maar naast elkaar en met elkaar. Mijn hangmat op het heerlijke balkon, de gekko plaag in huis die de muggen op eten, mijn collega;s bij WiNgroep die ik wat beter leer kennen, het taaltje dat vol zit met grammaticale fouten( nu snap ik waar die straattaal vandaan komt) maar wat ik al aardig weet over te nemen :), het dagelijkse contact met het vrouwtje van de groentekraam, het zwaairiuteel naar het oude mannetje op zijn balkon, de wisselende buien van ome jules ( lees onze parttime bewaker, met af en toe een waan), zélfs de waakhond die me iedere avond in slaap blaft door mijn oordoppen heen!
Je hoort het, ik verlang naar Nederland, alleen nu nog even niet!
Kus!
Op 1 juli stond Sweetie Sranan op zijn kop, want er werd Kati Koti gevierd;145 jaar geleden werd de slavernij afgeschafd. De hele week stond het land in het teken van feest, eten, drinken en muziek. Zo wordt er ieder jaar een 'miss afiba'verkiezing gehouden. Dit jaar ook in Nickerie. 12 jonge meisjes in klederdracht streden om de 1e plek, als mondige, tempramentvolle dametjes, die hun pleidooi hielden over respect naar ouderen, en het milieu.. mooi om te zien, wel a la suriname, uuuuuren durende show, met net te veel rondes, en veel te laat beginnen.
Op 1 juli natuurlijk naar de stad afgereisd, om daar samen met de suri's te feesten. Want een feestje organiseren kunnen ze hier zeker. overal eten, muziek, gezelligheid en alle culturen door en bij elkaar.. Kunnen wij in Nederland nog een voorbeeld aan nemen.
1 juli was ook de dag dat mijn ouders in Suriname aankwamen!! de hele dag heb ik in spanning gezeten, wanneer ik ze een hele dikke knuffel kon geven in real life.
Op donderdag zijn zij naar Nickerie afgereisd om mijn leven te bewonderen. Voor de mobiliteit een fietsje gehuurd ( lekker op zn hollands) en zo hen door Nickerie geleid. ze hebben een rondleiding in het ziekenhuis gehad, WiNgroep bewonderd, mij op de tennisbaan zien uitsloven, zonsondergang op de zeedijk onder het genot van een Djogo, echte saoto en Nasi rames geproefd, om de roti aan de tafel van huize moboco niet te vergeten..
het bezoek afgesloten met een tripje bigi pan, waar wij van Steffie, onze gids, een bakje Kaaimannenvlees mee kregen. Deze hebben wij s avonds op de bbq gegooid, de 'waterkip'zoals men dat noemt smaakte goed!
na een week zwoegen en uitkijken naar mijn welverdiende week vakantie met mijn ouders, ben ik op vrijdagmiddag naar de stad vertrokken. Een weekend vol relaxmomenten en tot rust komen, want ook al beleef ik de cultuur al vijf maanden, ik moest weer even onthaasten. na dagje strand en luidagje zwembad kon ik er weer tegenaan. We hebben langs de plantages gesfietst, uitgerekend op een dag vol bloedhitte, dus hele lange afstanden zaten er niet in. Eenmaal aangekomen op het idyllisch Frederiksdorp was de hitte snel vergeten. De volgende dag iets meer verkoeling, en dus een iet wat ontspannender tochtje terug. van de ene activiteit in de volgende,
want we vertrokken naar de brwonsberg met een ontzettend enthousiaste en vooral serieuze natuurliefhebber die ons graag ieder aspect van de flora en fauna op de berg wilde tonen.. iet wat fanatiek naar mijn idee van vakantietripje, maar ik weet in ieder geval zeker dat we geen beestje over het hoofd hebben gezien. Veel gewandeld, naar de leo -val en de irene-val, met als hoogtepunt de witikreek, 2.5uur heen en 2.5 klimmend terug, maarr wel klein sprookje op aarde- idee.
met pap en mam een heerlijke tijd gehad, bijgekletst, gezellige etentjes, leuke momenten samen.. kortom, ik vond het super dat ze er waren. Wel na 5 minuten weer doodnormaal, alsof je elkaar gisteren nog gesproken hebt. het afscheid was gemakkelijker dit keer: tot over 6 weken!
eenmaal in Nickerie terug een beetje een stille boel. mijn favo bakravriendinnetjes zijn stuk voor stuk het land uit gedruppeld. Wij 'Gogen' blijven die- hard als harde kern over.
Het wordt nu toch echt afbouwen en afsluiten. Deze week is mijn laatste werkweek met mijn clienten. Vanaf volgende week ben ik nog druk mijn gevalsbeschrijvingen aan het maken, maar zie ik geen clienten meer, en ztten mijn werkzaamheden er officieel op. Nu de laatste maand aanbreekt probeer ik ook nog zoveel mogelijk te genieten van het heerlijke leven in de tropen. Want ondanks alle beperkingen die ik tegen kom in het land, ondanks het kleine wereldje in Nickerie, ondanks de verre afstand van mijn vrienden en familie,ondanks de vele vanzelfsprekende Nederlandse dingen waar ik naar verlang(lees: melk,salades,meergranenbrood,fatsoenlijke kledingzaken, amsterdam, pizza, dom bankhangen etc etc) zal ik mijn leventje gaan missen wat ik in een half jaar heb weten op te bouwen, in een klimaat waar je altijd buiten kunt leven, in een land waar mensen niet boven op elkaar leven, maar naast elkaar en met elkaar. Mijn hangmat op het heerlijke balkon, de gekko plaag in huis die de muggen op eten, mijn collega;s bij WiNgroep die ik wat beter leer kennen, het taaltje dat vol zit met grammaticale fouten( nu snap ik waar die straattaal vandaan komt) maar wat ik al aardig weet over te nemen :), het dagelijkse contact met het vrouwtje van de groentekraam, het zwaairiuteel naar het oude mannetje op zijn balkon, de wisselende buien van ome jules ( lees onze parttime bewaker, met af en toe een waan), zélfs de waakhond die me iedere avond in slaap blaft door mijn oordoppen heen!
Je hoort het, ik verlang naar Nederland, alleen nu nog even niet!
Kus!
-
29 Juli 2008 - 07:49
Neina:
Hey liedje!
Wat een leuk verhaal!
Altijd leuk als er familiebezoek komt nauurlijk!
Nog even en je komt weer lekker hier heen, geniet er nog maar goed van voordat je leventje hier weer dood normaal is!
Tot over een paar weken meis!
Dikke kus -
29 Juli 2008 - 08:12
Truce:
Lieve Lidewij,
Wat ben jij toch een heerlijke levensgenieter. Maar groot gelijk, neem het nu het nog kan. Fijn dat je het met je ouders ook zo naar de zin hebt gehad en wat zullen ze trots op je zijn geweest.
De tijd van afronding en afscheid zal je niet makkelijk vallen straks, maar dit grote avontuur kan niemand je meer afnemen. Voor ons was het minstens zo'n feest, al je avonturen mee te mogen beleven. Geniet nog maar van alles. Liefs van ons allemaaal. -
29 Juli 2008 - 09:19
Wouter:
Heej Lied!
Knap hoor, het verhaal nog zo kort houden terwijl je toch aardig wat gedaan hebt!! Je hebt nu wel zo'n beetje alles wat je van Suriname kan zien gezien!! Echt super!! Wel mooi dat jij alle feestjes gevierd hebben die ik zelf gemist heb, krijg ik die via jou toch ook nog mee!
Veel plezier nog je laatste weken!!! X Wouter -
29 Juli 2008 - 09:38
Anoniem:
leuk om te lezen liedje, goed om te horen dat je het naar je zin hebt gehad. x! -
29 Juli 2008 - 12:34
Annemieke:
Wat schrijf je toch leuk en beeldend!! Je hebt groot gelijk dat je nog even lekker geniet van je leven daar, moet je ook doen want hier in Nederland is alles weer heel snel zo gewoon!
Tot snel!! xx -
29 Juli 2008 - 17:13
Ilse:
Hey liefie!
Ik ben al aan het aftellen hoor! Jij ook, maar met wat minder haast, dus lekker op zijn suri's :) Ga echt nog even genieten van die laatste paar weken, want het is zo voorbij!! En, ik wil je niet eerder zien dan dat je met volle teugen genoten hebt (maar dat moet je dus wel in 6 weken doen, want vind het nu onderhand wel lang genoeg geweest :P)
Dikke kus Ilse -
31 Juli 2008 - 18:03
Yvonne:
Heeej wizzeltje
heerlijk verhaaltje!! Ow en mis jullie wel hoor!!!!!! Kusjes aan iedereen daar en tot snel in Adam, mn huisje is echt heeeeeeerlijk en je bent uiteraard altijd welkom gaan we op jacht haha kuskus Yv -
07 Augustus 2008 - 14:07
Brigitte:
hoi Lidewij
Eindelijk je site gevonden en gelezen, ik had een foutief emailadres gekegen, ik dacht dat ik dom was..Elja heeft het goede adres doorgegeven.Je maakt erg veel mee en ik zit het nu allemaal met belangstelling te lezen . Straks gaan we met je ouders eten en zullen we nog de verhalen van hun kunnen horen!
heel veel groeten van Martien en Brigitte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
